หนังสือธรรมะทรงคุณค่า ปฏิปัตติปุจฉาวิสัชนา

"หนังสือธรรมะทรงคุณค่า" ปฏิปัตติปุจฉาวิสัชนา

พระธรรมเจดีย์ (จูม  พนฺธุโล)  : ถาม

พระอาจารย์มั่น  ภูริทัตตเถระ  : ตอบ

..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....

ขนาด  :14.5 x 21 cm

จำนวน : 64  หน้า

วัสดุ : กระดาษปอนด์

ปกอ่อน เคลือบ เงา อย่างดี

ราคาต้นทุนโรงพิมพ์ธรรมทาน 25 บาท

จัดพิมพ์ แจกเนื่องในโอกาสต่าง 100 เล่มขึ้นไป 

สามารถ แทรกข้อความฟรี ขาวดำ 1 หน้า + จัดส่งทั่วประเทศ

..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....

สารบัญ

ปุจฉา  :  ผู้ปฏิบัติศาสนาโดยมากปฏิบัติอยู่แค่ไหน? 

ปุจฉา  :  สุขอันไพบูลย์ได้แก่สุขชนิดไหน? 

ปุจฉา  :  กามสุขัลลิกานุโยคนั้นคืออะไร? 

ปุจฉา  :  อัตตกิลมถานุโยค ได้แก่ทางไหน? 

ปุจฉา  :  สมฺมาทิฏฐิ..ความเห็นชอบนั้นคือเห็นอะไร? 

ปุจฉา  :  ทุกข์นั้นได้แก่สิ่งอะไร? 

ปุจฉา  :  ทุกข์มีหลายอย่างนัก..จะกำหนดอย่างไรถูก? 

ปุจฉา  :  ขันธ์ ๕ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ นั้นมีลักษณะอย่างไร 

ปุจฉา  :  เวทนานั้นได้แก่สิ่งอะไร?

ปุจฉา  :  เวทนานั้นอาศัยอะไรจึงเกิดขึ้น? 

ปุจฉา  :  ปีติและสุขก็เป็นเวทนาด้วยหรือ? 

ปุจฉา  :  ธัมมารมณ์นั้นได้แก่สิ่งอะไร? 

ปุจฉา  :  สังขารขันธ์คืออะไร? 

ปุจฉา  :  ใจนั้นได้แก่สิ่งอะไร? 

ปุจฉา  :  รู้เวทนา สัญญา สังขาร รู้ได้อย่างไร? 

ปุจฉา  :  วิธีสังเกตอาการขันธ์ที่เสื่อมไปนั้น หมายเอาหรือหมายคิด? 

ปุจฉา  :  ที่ว่าชีวิตแลอายุของขันธ์สิ้นไปเสื่อมไปนั้น คือสิ้นไปเสื่อมไปอย่างไร?   

ปุจฉา  :  พระโสดาบันยังมีเวลาเผลอสติอยู่หรือ? 

ปุจฉา  :  นิวรณ์ ๕ เวลาที่เกิดขึ้นในใจมีลักษณะอย่างไร? 

ปุจฉา  :  คนเราเวลาใกล้จะตาย ใจประกอบด้วยนิวรณ์จึงไปทุคติได้? 

ฯลฯ

..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....

เนื้อความบางส่วนภายในเล่ม 

ก. ถามว่า ทำไมคนเราเวลาไข้หนักใกล้จะตาย

ก็ทำบาปกรรม ความชั่วอะไรไม่ได้แล้ว

จะกล่าววจีทุจริตปากก็พูดไม่ได้ จะล่วงทำกายทุกจริต

มือแลเท้าก็ไหวไม่ได้แล้ว ยังเหลือแต่ความคิดนึกทางใจนิดเดียวเท่านั้น

ทำไมใจประกอบด้วยนิวรณ์ จึงไปทุคติได้ ดูไม่น่าจะเป็นบาปกรรมโตใหญ่อะไรเลย

ข้อนี้น่าอัศจรรย์นัก ขอท่านจงอธิบายให้ข้าพเจ้าเข้าใจ?

ข. ตอบว่า กิเลสเป็นเหตุให้ก่อกรรมๆเป็นเหตุให้ก่อวิบากที่เรียกว่าไตรวัฏนั้น

เช่น อนุสัย หรือสังโยชน์ ที่เกิดขึ้นในเวลานั้นชื่อว่า กิเลสวัฏ ผู้ที่ไม่เคย

ประพฤติปฏิบัติก็ทำในใจไม่แยบคาย ที่เรียกว่า อโยนิโส คิดต่อออกไป

เป็นนิวรณ์ ๕ หรือ อุปกิเลส ๑๖ จึงเป็นกรรมวัฏฝ่ายบาป ถ้าดับจิตไปในสมัยนั้น

จึงได้วิบากวัฏที่เป็นส่วนทุคติ เพราะกรรมวัฏฝ่ายบาปส่งให้อุปมาเหมือนคนปลูกต้นไม้

ไปนำพืชพันธุ์ของของไม้ที่เบื่อเมามาปลูกไว้ ต้นแลใบที่เกิดขึ้นนั้น ก็เป็นของเบื่อเมา

แม้ผลแลดอกที่ออกมา ก็เป็นของเบื่อเมา ตามพืชพันธุ์เดิม ซึ่งนำมาปลูกไว้นิดเดียว

แต่ก็กลายเป็นต้นโตใหญ่ไปได้เหมือนกัน ข้อนี้ฉันใด จิตที่เศร้าหมองเวลาตาย ก็ไปทุคติได้ฉันนั้น 

แลเหมือนพืชพันธุ์แห่งผลไม้ที่ดี มีกลิ่นหอมมีรสหวาน บุคคลไปนําพืชพันธุ์มานิดเดียวปลูกไว้

แม้ต้นแลใบก็เป็นไม้ที่ดีทั้งผลแลดอกที่ออกมา ก็ใช้แลรับประทานได้ตามความประสงค์เพราะ

อาศัยพืชที่ดีซึ่งนำมานิดเดียวปลูกไว้ ข้อนี้ฉันใด จิตที่เป็นกุศลผ่องใส แล้วตายในเวลานั้น

จึงไปสู่สุคติได้สมด้วย พระพุทธภาษิตที่ว่า จตฺเตสงฺกิลิฏเฐทุคฺคติ ปาฏิกงฺขา เวลาตายจิตเศร้าหมองแล้ว

ทุกคติเป็นหวังได้ จตฺเต อสงฺกิลิฏฺเฐ สุคติปาฏิกงฺขา

จิตผ่องใสไม่เศร้าหมองเวลาตาย สุคติเป็นหวังได้

ก. ถามว่า สังขารขันธ์คืออะไร?

ข. ตอบว่า สังขารขันธ์คือความคิดความนึกถึง

ก. ถามว่า สังขารขันธ์เป็นทุกขสัจหระเป็นสมุทัย?

ข. ตอบว่า เป็นทุกขสัจ ไม่ใช่สมุทัย.

ก. ถามว่า ก็สังขารขันธ์ตามแบบอภิธัมมสังคหะ ท่านแจกไว้ว่า มีบาป

ธรรม ๑๔ โสภณเจตสิก ๒๕ อัญญสมนา ๑๓ รวมเป็นเจตสิก ๕๒ ดวง

นั้นมีทั้งบุญทั้งบาป และไม่ใช่บุญไม่ใช่บาปกัน ทำไมจึงเป็นทุกขสัจ

อย่างเดียว ข้าพเจ้ายังฉงนนัก?

ข. ตอบว่า อัญญสมนา ๑๓ ยกเวทนาสัญญออกเสีย ๒ ขันธ์ เหลืออยู่

๑๑ นี่แหละเป็นสังขารขันธ์แท้จะต้องกำหนดรู้ว่าเป็นทุกข์ ส่วนบาปธรรม

๑๔ นั้น เป็นสมุทัยอาศัยสังขารขันธ์เกิดขึ้นเป็นส่วนปหาตัพพธรรมจะ

ต้องละ ส่วนโสภณเจตสิก ๒๕ นั้นเป็นภาเวตัพพธรรมจะต้องเจริญ เพราะ

ฉนั้นบาปธรรม ๑๔ กับ โสภณเจตสิก ๒๕ ไม่ใช่สังขารแท้ เป็นแต่อาศัย

สังขารขันธ์ เกิดขึ้น จึงมีหน้าที่จะต้องละแลต้องเจริญ ความคิดความนึก

อะไร ๆ ที่มาปรากฏขึ้นในใจ เป็นความเกิดขึ้นแห่งสังขารขันธ์ ความคิด

ความนึกเหล่านั้นดับหายไปจากใจ ก็เป็นความดับไปแห่งสังขารขันธ์.

ก. ถามว่า วิญญาณขันธ์ที่รู้ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย

ทางใจ ๖ อย่างนี้ มีลักษณะอย่างไร และเวลาเกิดขึ้นแลดับไปมีอาการ

อย่างไร?

ข. ตอบว่า คือ ตา ๑ รูป ๑ กระทบกันเข้า เกิดความรู้ทางตา เช่นกับ

เราได้เห็นคนหรือสิ่งของอะไร ๆ ก็รู้ได้คนนั้นคนนี้ หรือสิ่งนั้นสิ่งนี้ ชื่อว่า

จักขุวิญญาณ เมื่อรูปมาปรากฏกัยตา เกิดความรู้ทางตาเป็นความเกิด

ขึ้นแห่งจักขุวิญญาณ เมื่อความรู้ทางตาดับหายไป เป็นความดับไปแห่ง

จักขุวิญญาณ หรือความรู้ทางหู รู้กลิ่นทางจมูก รู้รสทางลิ้น รู้โผฏฐัพพะ

ชิวหาวิญญาณ กายวิญญาณ เมื่อความรู้ทางหู จมูก ลิ้น กายหายไป

ก็เป็นความดับไป แห่งโสตวิญญาณ ฌาณวิญญาณ ชิวหาวิญญาณ

กายวิญญาณ เมื่อใจกับธัมมารมณ์มากระทบกันเข้ากิดความรู้ ทางใจ

เรียกว่า มโนวิญญาณ.

ข้อความบางตอนจากหนังสือ ปฏิปัตติปุจฉาวิสัชนา

อุบายแห่งวิปัสนา อันเป็นเครื่่องถ่ายถอนกิเลส

ธรรมชาติของดีทั้งหลาย ย่อมเกิดมาแต่ของไม่ดี อุปมาดังดอกปทุมชาติอันสวยๆ งามๆ

ก็เกิดขึ้นมาจากโคลนตมอันเป็นของสกปรกปกิกูลน่าเกลียด

แต่วาดอกบัวนั้น เมื่อขึ้นพ้นโคลนตมแล้วย่อมเป็นสิ่งที่สะอาด

เป็นที่ทัดทรงของพระราชา อุปราช อำมาตย์ และเสนาบดี เป็นต้น

และดอกบัวนั้นก็มิกลับคืนไปยังโคลนตมอีกเลย

ข้อนี้เปรียบเหมือนพระโยคาวจรเจ้า ผู้ประพฤติพากเพียรประโยคพยายาม 

ย่อมพิจารณาซึ่งสิ่งสกปรกน่าเกลียด จิตจึงพ้นสิ่งสกปรกน่าเกลียดได้ 

สิ่งสกปรกน่าเกลียดนั้นก็คือตัวเรานี้เอง

ร่างกายนี้เป้นที่ประชุมแห่งของโสโครก คือ อุจจาระ ปัสสาวะ (มูตร คูถทั้งปวง)

สิ่งที่ออกจากผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เป็นต้น

....................................................

คำอนุโมทนา

การพิมพ์หนังสือธรรมะเป็นอนุสรณ์และทืี่ระลึก นอกจากเป็นการจัดทำสิ่งวึ่งเป็นประโยชน์ที่คงอยู่ยืนนานแล้ว ยังเป็นการ

บำเพ้ญธรรมทานที่พระพุทธเจ้าตรัสสรรเสริญว่า เป็นทานอันยอดเยีั่ยม พร้อมไปกับการมีส่วนร่วมเผยแพร่ธรรมอันจะ

อำนวยประโยชน์สุขที่แท้จริงแก่ประชาชน

หนังสือ " ปฏิปัตติปุจฉาวิสัชนา" เป็นหนังสือธรรมะอันทรงคุณค่า

ในทางพระพุทธศาสนา เป็นการแสดงธรรมะในลักษณะ ปุจฉา-วิสัชนา (ถามตอบ)

ของพระธรรมเจดีย์ (จูม พนฺธุโล)

และพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ พร้อมด้วยพระธรรมเทศนา เรื่องอุบายแห่งวิปัสสนาอันเป็นเครื่องถ่ายถอนกิเลส

ท่านที่ได้อ่านไหนังสือเล่มนี้ จักได้รับความรู้ความเข้าใจ คลายความสงสัย และเพิ่ม

ความมั่นใจในการปฏิบัติธรรม ทำให้บังเกิดความสุขสงบทั้งในโลกนี้และโลกหน้า

บุญกุศลอันบังเกิดจากการจัดพิมพ์เผยแพร่แก่พุทธศาสนิกชนในครั้งนี้

ขอน้อมถวายแด่พระธรรมเจดีย์ (จูม พนฺธุโล) และพระอาจารยฺ์มั่นภูริทัตตเถระ

ผู้ทรงคุณอันประเสริฐและเป็นที่พึ่งแก่พวกเราทั้งหลายด้วยเทอญ

...........................................................

การพิมพ์หนังสือธรรมะเป็นหนังสืออนุสรณ์และหนังสือที่ระลึก

นอกจากเป็นการจัดทำสิ่งซึ่ง เป็นประโยชน์ที่อยู่ยืนนานแล้ว

ยังเป็นการบำเพ็ญธรรมทาน คือการให้ธรรมะที่ พระพุทธเจ้าตรัสสรรเสริญว่า

เป็นทานอันยอดเยี่ยมอีกด้วย ผู้ปฏิบัติธรรมเช่นนี้ได้ชื่อว่า

มีส่วนร่วมในการเผยแพร่ธรรม อัจจะอำนวยประโยชน์สูงสุด ที่แท้ัจริงแก่ประชาชน

ท่านที่ประสงค์จะจัดพิมพ์หนังสือะรรมะที่ดีและมีคุณภาพ

เป็นที่ระลึกในทุกโอกาสของงานประเพณี หรือจัดแจกเป็นธรรมทาน และธรรมบรรณาการ ,

โปรดติดต่อที่ ศูนย์เผยแพร่หนังสือพระไตรปิฎก โดยศูนย์หนังสือพระพุทธศาสนาไตรลักษณ์ WWW.TRILAKBOOKS.COM

โทร.02-482-7358 , 087-696-7771 , 086-461-8505, 02-482-7093

เบอร์โทรสาร ของศูนย์หนังสือพระพุทธศาสนา ฯ 02-482-7358

E-MAIL ของศูนย์หนังสือพระพุทธศาสนา ฯ  trilak_books@yahoo.com

................................................

ไตรลักษณ์ .. เผยแพร่ พระธรรม ให้อยู่คู่โลก

................................................