ธรรมโฆษณ์ช่วยได้-ราคา180บาท

ชื่อหนังสือ : ธรรมโฆษณ์ช่วยได้

เล่าสู่กันฟังโดย : “เช่นนั้นเอง”

ขนาด 14.5*21cm

ปกอ่อน  กระดาษปอนด์

ราคา 180 บาท

จำนวน 246 หน้า

.............................................................................................................

สารบัญ

สัจจสารริมรั้วสวนโมกข์

ปฐมลิขิต

สิ่งที่ข้าพเจ้าทึ่งและสนใจในสวนโมกข์

มัชฌิมลิขิต

กว่าความทุกข์จะอวสาน ชีวิตก็เกือบจะหาไม่

ปัจฉิมลิขิต

แผนผัง พฤติของจิต

.............................................................................................................

หนังสือเล่มนี้เกิดขึ้นมาเพื่อถวายเป็นถามพลีแด่ธรรมกาย ในนาม"ธรรมโฆษณ์"

อย่างปรมัตถสัจจะของพระเดชพระคุณพระธรรมโกศาจารย์ (พุทธทาสภิกขุ)

อันเป็นนามอย่างสมมติสัจจะ เพื่อยืนยันอนันตภาวะของท่านที่ยังคงอยู่

คู่โลกตลอดไปตราบนานเท่านิรันดร เป็นธรรมที่บริสุทธิ์ สะอาดทั้งเบื้องต้น

ท่ามกลาง และเบื้องปลาย ให้ผลประโยชน์ประจักษ์แก่ผู้เล่าดังที่เล่ามาทั้งหมด 

แม้เมื่อท่านยังดำรงชีวิตอยู่ก็ได้พบกับท่านน้อยครั้งมาก เวลาทั้งหมดใช้ไปในการคลุกคลี

อยู่กับ "ธรรมโฆษณ์" ความเป็นไปของผู้เล่า เมื่อท่านเรียกไป "สอบไล่" ตามที่ได้เขียน

เล่าไว้แล้วนั้น ได้รับการตอบรับด้วย "ภาพนกไนติงเกล" ภาพนั้นภาพเดียวอย่างเงียบๆ

ไม่มีคำพูดอย่างอื่นใดๆ จากท่านเลย!

จุดมุ่งหมายของหนังสือเล่มนี้ เพื่อเล่าสู่กันฟังว่า แม้ถ้าท่านยังมีชีวิตอยู่ 

ผู้เล่าก็ยังยืนยันว่าถ้าเป็น "ลูก" ก็เป็นลูกของ "ธรรมโฆษณ์" ล้วนๆ

เพื่อเป็นกำลังใจท่านทั้งหลายว่า "ธรรมโฆษณ์" อันเป็นธรรมกายของ

"พุทธทาส" อย่างสมมติบัญญัตินั้นยังอยู่ และให้ผลถึงที่สุด ถ้าปฏิบัติได้

อย่างถูกต้องครบถ้วนทั้งสัมมัตตะสิบ. อย่าว้าเหว่ เพราะทั้งพระพุทธเจ้า

และ "พุทธทาส" ยังคงอยู่กับท่านเสมอ ลองท่องกลอนนี้ดูซี่

" ดูให้ดี พระองค์ (และพุทธทาส) มีอยู่หลังม่าน (อวิชชา)

อยู่ตลอด อนันตกาล ท่านไม่เห็น"

เฝ้าเรียกหา ดุจเห่าหอน ห่อนหาเป็น

ไม่รู้เช่น เชิงหา ยิ่งหาไกลฯ

เพียงแต่แหวก ม่านออก สักศอกหนึ่ง

จะตกตลึง อกสั่น อยู่หวั่นไหว

จะรู้จัก หรือไม่ ไม่แน่ใจ

รู้จักได้ จักปรีดี "อยู่นี่เอง!"

"เห็นจิตประภัสสรของตัวเองเมื่อไร ก็ได้พบพระพุทธองค์ และ "พุทธทาส" เมื่อนั้นแหละ!

.............................................................................................................

คำชี้แจง

เรื่องแรก เนื่องมาจากภาพบนปก. มันเป็นภาพที่หลวงพ่อท่านคิดให้

เมื่อครั้งบริจาคคนเดียวในการพิมพ์ชุดธรรมโฆษณ์ ๑ เล่ม. ทุกๆเล่ม

จะมีรูปของผู้บริจาคหลักแทรกอยู่ในปกในรองจากปกนอก พร้อมคำบรรยาย

ของเจตนาในการบริจาค ; ส่วนเล่มที่ว่านี้ไม่ประสงค์จะออกชื่อ

หรือภาพผู้บริจาค ได้แต่บอกเจตนาว่าต้องการบูชาคุณท่านที่ปิดอบายให้สิ้นเชิง

และไร้ปัญหาในการที่จะยังต้องอยู่ต่อไป เพราะยังไม่ตาย 

มันก็อยู่ของมันเองโดยไม่ต้องอยากอยู่หรือไม่อยากอยู่ จนกว่า "รูป"

จะถึงเวลาที่แตกสลายเพราะหมดเหตุหมดปัจจัย รักษาแต่จิตมิให้มีการปรุงแต่

จนเกิดอภิชฌา โทมนัส คือความรู้สึกยินดี หรือยินร้ายใดๆ ทั้งสิ้น 

ท่านจึงคิดประดิษฐ์ภาพให้ในปกรองของหนังสือชุดธรรมโฆษณ์เล่มนั้น.

มาครั้งนี้ด้วยความรู้สึกสำนึกในพระเดชพระคุณอันหาที่สุดมิได้

ที่ท่านทำให้ได้เป็นผู้มีอิสระอย่างแท้จริง หลุดพ้นจากความยึดมั่นถือมั่นได้

สัมผัสกับคำว่า "เสวยสุขทางนามกาย" นั้นมันเป็นอย่างไร ส่วนความทุกข์ ทางกายยิ่งทำให้

เห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตาฯ ชัดเจนยิ่งขึ้นๆ เคยเดินไหว

ก็เดินไม่ไหว ขยับกายขยับแขนขาผิดท่าก็เจ็บปวดอยู่เป็นเดือน

หลายๆ อย่างที่จะนำมาบรรยาย การได้มหาภูตทั้งสี่มาประกอบเป็นรูป 

จึงไม่ใช่สิ่งที่น่าปรารถนาแต่อย่างใด การได้เกิดใหม่จึงเป็นสิ่งที่น่าหวาดเสียว.

.............................................................................................................

สัจจสารจากริมรั้วสวนโมกข์

                ชื่อนี้หลวงพ่อท่านตั้งไว้ให้ ขอโอกาสใช้ในครั้งนี้ และเป็นสัจจะทุก

ตัวอักษร เพื่อประโยชน์และเป็นกำลังใจแก่ผู้สมัครใจเดินทางตามรอยพระ

อรหันต์ เพื่อวิมุตติ-หลุดพ้นจากสังสารวัฏฏ์ ซึ่งไม่เหมาะแก่มือสมัครเล่น

แต่ประการใดเลย

                การเขียนครั้งนี้เป็นครั้งที่ ๓ แม้จะได้เคยปรารถไว้ว่า ไม่เคยชอบ

การพูดหรือการเขียนเลย และคงจะเป็นครั้งสุดท้ายก่อนการตายของร่างกาย

เพราะหมดเหตุหมดปัจจัยไปตามสภาพธรรมดาของสิ่งปรุงแต่งทุกสิ่ง โดย

ไม่ยกเว้นสิ่งใดเลย

.............................................................................................................

ปฐมลิขิต

                การเขียนครั้งแรก เมื่อได้ทราบว่าหลวงพ่อท่านขอให้ใคร ๆ เขียนถึงท่าน

เพื่อพิมพ์เป็นหนังสือชื่อ  “เมื่อเขาพูดถึงเรา”  ขณะนั้นเป็นเวลาที่ได้ตัดสินใจ

ถอยออกจากโลกเงียบ ๆ โดยไม่บอกใคร แม้แต่ญาติพี่น้อง ตอนนั้นอายุ

น่าจะเป็น ๕๘ แต่ว่าในครั้งนั้นได้ยินแต่ว่าท่านขอให้ใคร ๆ เขียนถึงท่านบ้าง

ไม่ได้รู้หรอกว่าท่านจะเอาไปทำอะไร ประกอบกับตัวเองก็ยังใหม่ต่อสถานที่

ได้เข้าไปอยู่ กับตัวหลวงพ่อก็มิได้รู้อะไรเกี่ยวกับท่านมากนัก พูดถึงความ

ใกล้ชิดสนิทสนมก็มีน้อยมาก ได้พบกันไม่กี่ครั้ง ครั้งละแว็บ ๆ เดียวเท่านั้น

ไม่เคยสนทนากันด้วยเรื่องส่วนตัวเลย แต่กับหลวงพ่อพุทธทาสอันมีนาม

โดยปรมัตถ์สัจจะว่า “ธรรมโฆษณ์” นั้น คลุกคลีกันอย่างใกล้ชิดสนิทสนม

อยากรู้อะไร ซักถามอะไร ก็ทำได้ทุกเวลา ไม่ว่าจะเป็นกลางวันกลางคืน

โดยไม่มีใครต้องเสียหาย ผิดศีลธรรม เป็นเวลาประมาณ ๓ ปี ที่เซ้าซี้

รบกวนท่านอยู่เช่นนั้น แล้วก็ได้พบ ได้เห็น ได้รู้จัก สิ่งที่ติดตามถามหา

มาหลายปี เช่น ได้รู้จักพระพุทธองค์และสิ่งที่พระองค์ทรงตรัสรู้ พระเจ้า

อิทัปปัจจยตา ปรมัตถสภาวธรรม อริยสัจใหญ่ อริยสัจเล็ก หนทางอัน

ประเสริฐสำหรับ(จิตของ)บุคคลคนเดียวเดินดิ่งไปสู่นิพพาน ฯลฯ มันมาก

จนนำมากล่าวไม่ได้หมด ที่สำคัญที่สุด ชอบมากที่สุด คือเรื่อง “ความว่าง”

ตัวกู – ของกู โอปปาติกา สัมภเวสี ตถตา เป็นต้น ก็ยังมีอีกนานแหละ

ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ไม่เคยได้ยินได้ฟังมาก่อน

.............................................................................

บริการจัดพิมพ์หนังสือธรรมะเป็นธรรมบรรณาการเนื่องในโอกาสพิเศษต่างๆจัดส่งทั่วประเทศ

เบอร์โทรศัพท์ติดต่อโดยตรง . 086-461-8505,087-696-7771, 085-819-4018,

 02-482-7358